ost. aktualizacja: 2014-02-20 Odsłon: 6005

History of the museology in Stargard

The beginnings of a museum collecting in Stargard are in the 90s Nineteenth century. First Stargard City Museum was founded in 1908 on the initiative of regionalists gathered at the Peter Gröning's Gymnasium in Stargard and the Society of History and Antiquities of Pomerania in Szczecin. During this time, the Museum collections were stored in one of the rooms in the town hall. Since 1926, the museum was located in the Guardhouse.

The ceremonial opening of the new museum buildings at the intersection of today's streets of Kazimierza Wielkiego Str. and Bolesława Krzywoustego Str. took place on June 28, 1939. Until 1939, the director was Dr. Martin Hasenjaeger, then Dr. Hans Siuts, who led the reformed institution until 1945 Stock prewar represented mainly archaeological and bourgeois art and sacred art.

 

The current museum was established in 1960 through the initiative of people gathered around the Polish Touristand Sightseeing Society. The first location was Pyrzycka Gate, where due to the small exhibition area were open only two permanent exhibitions: an exhibition depicting the history of Stargard and military exhibition. During this time, the manager of the Museum took Władyslaw Niemierowski.

 

 

 

 

In July 1966, the collections and the exhibition was moved to the new headquarters at the Old Town Square. Since that time, the museum was located in the guardhouse and its adjacent building. In the 80 restored intended for museum purposes Bastei, which is part of the medieval city walls. In 1997, the Museum received another tenement house at the Old Town Square. Since that time, it operates in the guardhouse, two houses and Bastei.  

Guardhouse 

Guardhouse was built in the twenties of the eighteenth century. It is baroque building with a mansard roof. It was the main guardhouse for the guards of Stargard garrison. In 1886 the building was purchased by the city. In 1900 and 1934, renovations were carried out of the building. The rooms of the ground floor housed the Office of Weights and Measures, and on the first floor was the Public Library. In 1926 Guardhouse became the seat of the Regional Museum. In 1945, the building remained only part of the perimeter walls and arches up to the ground floor. Restoring Guardhouse faithfully recreated his appearance and combined with the adjacent apartment building. It is now the seat of the Archeological-Historical Museum in Stargard.

Kamienica nr 3

Budynek o metryce sięgającej końca średniowiecza. Pierwotnie jego fasada znajdowała się w jednej linii z budynkiem Ratusza. Prawdopodobnie była to wymieniona w 1500 r. "Nowa Giełda". Budynek ten spłonął w wielkim pożarze w 1635 r. Kamienicę odbudowano jeszcze w tym samym wieku przesuwając jej fasadę o 6 m ku zachodowi w głąb rynku. W XIX w. budynek przebudowano nadając fasadzie prostokątną formę o klasycystycznym detalu. W latach 1928 - 1930 szczytowi kamienicy nadano barokowy kształt wzorując się na XVII - wiecznych rozwiązaniach. W 1945 r. kamienica została zniszczona. Zachowały się jedynie mury obwodowe parteru budynku. Po wojnie odbudowana. Obecnie jest to siedziba Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Stargardzie.

Kamienica nr 4

Budynek wzniesiony w XVII w. na niezabudowanej części cmentarza przykościelnego Kościoła Mariackiego. Przebudowany w XIX w., nadano wówczas bryle budynku prostokątną formę o klasycystycznym detalu. Około 1925 r. budynek przeszedł na własność miasta. W tym też czasie w latach 1928 – 1930 przebudowano fasadę budynku, szczytowi kamienicy nadano barokowy kształt wzorując się na rozwiązaniach XVII - wiecznych.
W 1945 roku kamienica uległa zniszczeniu pozostały jedynie fragmenty murów obwodowych. Podczas odbudowy w pierwszej połowie lat 60. XX w. odtworzono bryłę budynku i fasady w jej ostatnim zbarokizowanym kształcie. Obecnie znajdują się w niej Dział Archeologii oraz Biblioteka Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Stargardzie.

Basteja

Powstała na początku XVI w. Tworzyła pierwotnie dość niski półkolisty występ muru w stronę fosy, zwieńczony tarasem artyleryjskim. Niższe kondygnacje służyły do ostrzału z broni ręcznej, znajdowały się tam także magazyny uzbrojenia. W drugiej połowie XIX w. basteję przystosowano do celów mieszkalnych, wznosząc dodatkowe piętro z szeregiem okien, a od strony miasta prostokątną klatkę schodową ze szczytem ozdobionym w ostrołukowe blendy. Całość nakryto stożkowym dachem. Po wypaleniu i częściowym zniszczeniu w 1945 r. basteję odbudowano w latach 1979-1980 i przekazano Muzeum w Stargardzie.

W 2013 roku, dzięki projektowi finansowanemu ze środków Unii Europejskiej w ramach programu Interreg IVA (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego), Basteja została wyremontowana, rozbudowana i przystosowana do potrzeb nowej ekspozycji. Od 13 czerwca 2013 r. można zwiedzać wystawę stałą "Stargard - miejsce z historią. Stargard od czasów późnego średniowiecza do lat 20. XX wieku", na której oprócz eksponatów pochodzących ze zbiorów Muzeum i wypożyczonych z innych muzeów polskich i europejskich, można poznać historię miasta na licznych monitorach, ekranach dotykowych i innych multimediach. Dwujęzyczna wystawa (języki polski, niemiecki i częściowo angielski) dostępna jest również dla osób niepełnosprawnych dzięki audiodeskrypcji, pętlom indukcyjnym oraz windzie.

Baszta Morze Czerwone

Najwyższa baszta obronna na Pomorzu, ale także w Polsce. Budowla o podstawie prostokąta 8 m x 9 m. Wysokość wynosi 34 m. Zbudowana na przełomie XV i XVI w. w stylu późnogotyckim. Ma bryłę złożoną z czterech członów: prostokątnego parteru, cylindrycznego korpusu, ośmiobocznego bębna i wieńczącego stożka, z trzema tarasami służącymi do obserwacji i obrony. Cokół do wysokości około 2 m zbudowano z kamieni. Wyżej jest to budowla ceglana z rombową dekoracją z zendrówki w licu części cylindrycznej. Prostopadłościenna podstawa ma wysokość 10 m i boki o długości 8,8 m i 9,5 m. Otwór wejściowy położony jest ponad 5 m nad powierzchnią terenu. Przejście w przyziemiu przebito w 1868 r. Nazwa baszty według legendy pochodzi od „morza krwi” przelanego podczas obrony miasta w czasie wojny trzydziestoletniej.

 

ost. aktualizacja: 2014-02-20
cofnij drukuj do góry