Wielki Głód na Ukrainie

Wielki Głód na Ukrainie, Hołodomor (ukr. Голодомор) – było to straszliwa klęska głodu w latach 1932– 1933 na terytorium ówczesnej Ukraińskiej SRR (dzisiejsza Ukraina wschodnia i centralna). Według różnych szacunków spowodował on śmierć co najmniej 8 milionów ludzi, w tym w większości dzieci. Powodem głodu była w pierwszym rzędzie przymusowa kolektywizacja rolnictwa, która powodowała chaos na wsi: niszczenie przez aktywistów dobytku chłopów, wyprzedawanie i zarzynanie koni w obawie przed ich konfiskatą, powstrzymywanie się od prac polowych.Nastąpiła fala migracji głodowych- ludność uciekała na wschód w poszukiwaniu żywności, władze odpowiedziały na to zjawisko wprowadzeniem paszportów i zakazem podróży koleją. Dla tych, którzy zostawali na wsi, częstokroć jedynym miejscem, gdzie można było coś znaleźć do jedzenia było pole kołchozowe. Jednak zerwanie tam choćby kłosa było przestępstwem przeciwko ZSRR. Mołotow i Kaganowicz na rozkaz Stalina opracowali dekret "O ochronie mienia przedsiębiorstw państwowych, kołchozów, spółdzielni oraz wzmocnieniu własności społecznej". Opublikowany 7 sierpnia1932 r. nazywany był potocznie prawem pięciu kłosów, gdyż za zerwanie takiej liczby groziła kara śmierci lub 10 lat łagru. Głód działał na psychikę ludzką w różnoraki sposób. Jedni umierali w swoich domach w samotności, inni próbowali się ratować udając się do miast, jeszcze inni posuwali się do aktów kanibalizmu.
Wszelkie wiadomości na temat Wielkiego Głodu były skrzętnie ukrywane przed światem. Władze radzieckie tworzyły „sztuczne wsie” dla korespondentów zagranicznych w celu udowodnienia, że klęska głodu jest fikcją. Zresztą do dzisiaj Rosja nie ustosunkowała się do tak ogromnej zbrodni - głodu wywołanego przez rozkaz władzy…