Pomorze Zachodnie w okresie II wojny światowej, obok Meklemburgii i północnej części Brandenburgii, wchodziło w skład II Okręgu Wojskowego Wehrmachtu z siedzibą w Szczecinie. Na jego obszarze funkcjonowało trzydzieści różnego typu obozów jenieckich: przejściowych i stałych. Część z nich usytuowana była na obszarze dzisiejszego Pomorza Zachodniego: w Dobiegniewie (Woldenberg), Czarnem (Hammerstein), Choszcznie (Arnswalde), Bornym Sulinowie (Gross Born), Stargardzie (Stargard i. Pom.). Przebywali w nich jeńcy wojenni dziesięciu armii, przy czym najliczniejszą grupę stanowili żołnierze polscy, francuscy i radzieccy.

Osią narracji publikacji są losy – indywidualne lub zbiorowe – jeńców i grup jenieckich. Wśród artykułów są teksty omawiające tzw. statystykę genewską (dane dotycząc obozów II OW z zasobu Archiwum Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża), stan badań nad obozem w Hammerstein, badania archeologiczne na terenie dawnego obozu Gross Born-Rederitz, a także problematykę dotyczącą kilku grup jenieckich: Francuzów (w aspekcie aktywności sportowej), Kanadyjczyków – jeńców Stalagu II, powstańców warszawskich, którzy trafili do Oflagu II D oraz jeńców chorych psychicznie. Przedmiotem zainteresowania autorów były także losy osobiste jeńców – gen. brygady W. Dzierżykraj-Morawskiego, E. Mroczkiewicza, J. Szaybo, M. Kreutzingera, Z. Zagłoby-Zyglera oraz M. Matejuka.

Publikacja została wydana przez trzech wydawców: Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu, Gminę Borne Sulinowo oraz Muzeum w Stargardzie. Okładkę zaprojektował prof. Rosław Szaybo. Opole 2011, 264 s.