Już w pierwszych tygodniach trwania II wojny światowej do Stargardu przywożono jeńców wojennych. Od końca sierpnia 1939 r. do 19 października 1939 r. obóz nosił nazwę Dulag L i pełnił funkcję obozu przejściowego. Po tym zaś terminie został przekształcony w obóz stały dla żołnierzy szeregowych i podoficerów – Stalag II D. Funkcjonował do momentu ewakuacji – w lutym 1945 r. Stalag II D był jednym z wielu obozów jenieckich na obszarze II Okręgu Wojskowego obejmującego swoim zasięgiem niemiecką prowincję Pomorze, północną część Brandenburgii i Meklemburgię. Obóz był przeznaczony dla jeńców – żołnierzy koalicji antyhitlerowskiej z wielu armii. Przebywali tu m.in. żołnierze polscy, francuscy, belgijscy, radzieccy, jugosłowiańscy, włoscy, holenderscy, kanadyjscy. W obozie byli jeńcy żydowscy z różnych armii narodowych, żołnierze francuscy z kolonii w Afryce Północnej oraz cywile.

Najnowszą wystawę plenerową, składającą się z 14 plansz tematycznych, można oglądać w Parku Chrobrego od 31 października 2014 r.

Redaktorem tekstów jest Jolanta Aniszewska.